Okulumuz müdür yardımcısı Ziver İLHAN, günün anlam ve önemini belirttiği konuşmasında şunları belirtti:

Değerli Müslümanlar,  saygıdeğer müminler !

Hüseyin şehit düştüğü için kendimize zincir vurup, kafamızı kanatarak gösteriş yapmaya gelmedik.

Hüseyin imanının bedelini ödeyip canını imanına şahit kıldığı için tatlısını yemeğe de gelmedik.

Bizler burada Hüseyin Resulullah'ın torunu olduğu için değil, Hüseyin, imam Ali'nin oğlu olduğu için değil, Hüseyin, Resulullah'ın kızı Fatma'nın oğlu olduğu için değil, bizler burada, Hüseyin'in şehadetini anmak, Hüseyinî duruşu idrak etmek için toplandık.

Muharrem ayındayız. Bu ayı anmak için kimi oruç tutar, kimi aşure dağıtır kimi de kendine zincirler vurur. Bazıları aşırı toplandığında izdiham oluşur ve Kerbela'da verilen şehitlerden daha fazla canın ölümüne yol açar.

1340 yıldır anıyoruz ama hala o gün hangi amaçlar için hangi kişilikler mücadele etmişse bu gün de bu durum devam ediyor.

O gün, Hüseyin, inancı, akideyi, şehadeti ve değerleri temsil ediyordu

Yezid; kabileciliğin, kavmiyetçiliğin, asabiyetçiliğin, ulusalcılığın ve faşizmin önderiydi.

Ömer bin SAD, Yezidin komutanıydı ve ganimeti temsil ediyordu. Onun amacı sadece mal mülk elde etmekti.

O gün saltanat kazandı, o gün Müslüman görünümlü çıkarcılar kazandı, ahirette ise kaybettiler.

O günden sonra Hüseyin aleyhiselamı çok sevdiğini iddia edenler ise 12 imam mitini uydurdular. Onlara göre Müslümanları imam Hüseyinin soyundan gelen 12 imamın soyundan gelenler yönetmeliydi. Aslında bu da bir çeşit saltanat sevdasıydı.

Bizler ne sunnîyiz ne şîî. Biz Allah bizi Kur'an da nasıl adlandırmışsa oyuz yani Müslümanız.

Bugün her dönemden daha çok Hüseyinlere ihtiyacımız var diyeceğim ama ailesi, kabilesi, aşireti, ulusu, kavmi, için sırf o toplumdan olduğu için ölmeyi kastetmiyorum

Artık Yezidler tükenmeli diyeceğim ama; Yezit karakterliler bile Hüseyin'i sevdiklerini söylüyor. Çocuğunun ismini bile Hüseyin koyabiliyor.

Ve çatışmalardan, savaşlardan, ölümlerden beslenen Ömer bin Sadların kaynakları barış ile tüketilmeli, fıtrat temelli din anlayışıyla tüketilmelidir.